بازگشت
بازگشت

دپین چیست؟ تحلیل شبکه زیرساخت‌های فیزیکی غیرمتمرکز

دپین چیست؟ تحلیل شبکه زیرساخت‌های فیزیکی غیرمتمرکز
نوشته شده توسط رهام بخشائي
|
۱۰ تیر، ۱۴۰۴

دپین (DePIN)، که مخفف عبارت Decentralized Physical Infrastructure Network است، به‌عنوان یک مفهوم نوین در دنیای فناوری بلاک چین ظهور کرده و می‌تواند تحولی عظیم در نحوه اداره و نگهداری زیرساخت‌های فیزیکی ایجاد کند. این فناوری از بلاک چین برای راه‌اندازی و مدیریت شبکه‌های غیرمتمرکز سخت‌افزاری همچون سنسورها، شبکه‌های وایرلس مانند WiFi و زیرساخت‌های انرژی استفاده می‌کند. دپین به‌طور کلی به‌دنبال ایجاد راه‌حل‌هایی است که از فناوری بلاک چین برای مدیریت بخش‌های مختلف زیرساخت‌های فیزیکی بهره می‌برد و این امکان را برای کاربران فراهم می‌آورد تا از طریق پلتفرم‌های غیرمتمرکز و بی‌واسطه خدمات مورد نیاز خود را تأمین کنند.
در سال ۲۰۲۴، این فناوری به‌ویژه به دلیل پتانسیل‌های زیاد آن در صنایع سنتی، می‌تواند توجه بیشتری را جلب کند و به یکی از موضوعات داغ دنیای فناوری تبدیل شود. در ادامه، این مقاله به بررسی عمیق دپین، کاربردها و نقش آن در دنیای ارزهای دیجیتال می‌پردازد، همچنین مزایا، معایب و پروژه‌های مهم مرتبط با آن را تحلیل می‌کند.

 

دپین چیست؟

دپین یا همان شبکه زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز، پروتکل‌هایی هستند که برای ایجاد، نگهداری و مدیریت شبکه‌های زیرساختی فیزیکی از بلاک چین بهره می‌برند. این پروتکل‌ها با استفاده از فناوری‌هایی مانند قراردادهای هوشمند و اینترنت اشیا (IoT) امکان تعاملات خودگردان و آنی را در این شبکه‌ها فراهم می‌کنند. این تعاملات باعث می‌شود تا سیستم‌های فیزیکی به‌صورت انعطاف‌پذیر و کارا به تقاضاهای انسانی پاسخ دهند و به تبع آن عملکرد سیستم‌های مختلف بهبود یابد.
دپین‌ها تمامی بخش‌های مربوط به زیرساخت‌های فیزیکی از جمله ذخیره‌سازی داده‌ها، اتصال بی‌سیم (WiFi)، محاسبات، توزیع انرژی، جمع‌آوری داده‌ها و بسیاری دیگر را پوشش می‌دهند. این نوع فناوری می‌تواند به‌طور گسترده در صنایع مختلف از جمله ارتباطات، اینترنت، هوش مصنوعی (AI)، انرژی و حتی حمل‌ونقل تأثیرگذار باشد. بلاک چین‌ها که به‌طور سنتی برای ذخیره ارزش و پرداخت‌های دیجیتال استفاده می‌شدند، حالا به‌سرعت وارد زندگی روزمره افراد در سراسر جهان می‌شوند و دپین‌ها یکی از مهم‌ترین کاربردهای بلاک چین به شمار می‌آیند.
از طرفی، یکی از مزایای بزرگ استفاده از دپین در شبکه‌های فیزیکی، این است که می‌توان به‌صورت غیرمتمرکز، انرژی‌های تجدیدپذیر را به‌طور مستقیم از طریق بلاک چین مدیریت کرد. به‌طور مثال، اگر شما پنل خورشیدی در خانه خود داشته باشید، می‌توانید انرژی اضافی خود را بدون هیچ واسطه‌ای به فروش برسانید، که این امر نه‌تنها باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود، بلکه دسترسی به منابع انرژی را دموکراتیک می‌سازد.

 

دپین و بلاک چین: تعاملات جدید در دنیای فناوری

دپین‌ها نه‌فقط به‌عنوان شبکه‌هایی برای مدیریت زیرساخت‌های فیزیکی عمل می‌کنند بلکه به طور مستقیم با ارزهای دیجیتال مرتبط هستند. در این شبکه‌ها، کاربران و ارائه‌دهندگان خدمات از توکن‌های دیجیتال برای ترغیب به مشارکت در شبکه و تأمین منابع استفاده می‌کنند. این توکن‌ها به‌عنوان پاداش به اعضای شبکه اعطا می‌شوند و انگیزه‌ بسیاری برای مشارکت و توسعه بیشتر شبکه ایجاد می‌کنند.
به‌عبارت ساده‌تر، وقتی کاربران در دپین‌ها فعالیت دارند و خدمات مورد نظر خود را از شبکه دریافت می‌کنند، از طریق توکن‌های کریپتوپولی از آن‌ها پاداش می‌گیرند. این سیستم پاداش‌دهی نه‌تنها انگیزه‌های اقتصادی برای مشارکت‌کنندگان ایجاد می‌کند، بلکه باعث می‌شود که رقابت در بازار بیشتر شود و خدمات دپین با کیفیت‌تر و گسترده‌تر در اختیار کاربران قرار گیرد.
در ضمن، دپین‌ها قابلیت‌هایی مانند سرویس‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) را نیز برای کاربران فراهم می‌آورند. به‌عنوان‌مثال، در دنیای دپین‌ها، می‌توان به راحتی توکن‌ها را برای انجام معاملات مالی، وام‌گیری یا حتی استقراض استفاده کرد. این امکانات می‌تواند پذیرش بیشتر ارزهای دیجیتال را به‌ویژه در جوامع و صنایع سنتی تسریع کند.

 

نحوه عملکرد شبکه دپین

دپین یک شبکه همتا به همتا (P2P) است که از بلاک چین برای توزیع قدرت تصمیم‌گیری و مدیریت منابع استفاده می‌کند. برخلاف سیستم‌های سنتی که اغلب توسط یک سازمان یا نهاد مرکزی مدیریت می‌شوند، دپین تمامی اختیارات و تصمیمات را به اعضای شبکه واگذار می‌کند. این سیستم شامل سه بخش اصلی است:
شبکه برون‌زنجیره‌ای (Off-chain): این بخش شامل کاربران و ارائه‌دهندگان خدمات است که به منابع فیزیکی مانند فضای ذخیره‌سازی داده‌ها، قدرت محاسباتی یا اتصال وایرلس نیاز دارند. کاربران می‌توانند به‌صورت آزادانه این منابع را از یک بازار غیرمتمرکز خریداری کنند.
بلاک چین: قلب شبکه دپین را بلاک چین تشکیل می‌دهد که تمامی تعاملات و قراردادهای هوشمند بین کاربران و ارائه‌دهندگان خدمات را ثبت و مدیریت می‌کند.
پروتکل‌ها: پروتکل‌های شبکه دپین به‌عنوان قوانین حاکم بر تعاملات مختلف عمل می‌کنند و به‌واسطه آن‌ها، تصمیمات در بستر بلاک چین به‌صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه اجرایی می‌شوند.
دپین‌ها کاربردهای گسترده‌ای در حوزه‌های مختلف دارند که شامل سیستم‌های انرژی، زنجیره تأمین، مخابرات، ذخیره‌سازی داده، حمل‌ونقل و املاک و مستغلات می‌شود. در ادامه، به‌طور خاص، نحوه کاربرد دپین‌ها در صنعت انرژی را توضیح خواهیم داد.
فرض کنید فردی در منزل خود از پنل‌های خورشیدی برای تولید انرژی استفاده می‌کند و مازاد انرژی دارد. در سیستم‌های سنتی، این انرژی توسط نهادهای مرکزی جمع‌آوری و بین مصرف‌کنندگان توزیع می‌شود. اما چرا فردی که انرژی اضافی تولید کرده نمی‌تواند آن را مستقیماً به همسایگان خود بفروشد؟ با کمک دپین، هر تراکنش اعم از تولید، مصرف یا فروش انرژی در بلاک چین ثبت می‌شود و طرفین به یکدیگر اعتماد خواهند داشت. قراردادهای هوشمند مسئولیت اجرای این تراکنش‌ها را به‌صورت خودکار بر عهده دارند. برای نمونه، در صورت آماده بودن انرژی اضافی برای فروش، قرارداد هوشمند به‌طور خودکار فرآیند فروش را آغاز می‌کند. این مدل غیرمتمرکز و بر اساس عرضه و تقاضا، به توزیع بهینه انرژی کمک می‌کند و افراد را به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر تشویق می‌کند، که به نوبه خود نیاز به زیرساخت‌های متمرکز تولید برق را کاهش می‌دهد.

 

دسته‌بندی دپین‌ها

 
 

مطابق با گزارش‌های شرکت تحقیقاتی مساری (Messari)، دپین‌ها به‌طور کلی به دو گروه تقسیم می‌شوند:
۱. شبکه‌های منابع فیزیکی (PRNs): این دسته از دپین‌ها به استقرار سخت‌افزارهای فیزیکی با موقعیت‌محور کمک می‌کنند تا خدمات غیرقابل جایگزین در دنیای واقعی ارائه دهند، نظیر جابه‌جایی، انرژی و اتصال. به‌طور مثال، خودروهای خودران می‌توانند به‌عنوان وسایل نقلیه حمل‌ونقل عمومی محلی فعالیت کنند یا پنل‌های خورشیدی می‌توانند انرژی مازاد خود را به همسایگان تأمین کنند.
۲. شبکه‌های منابع دیجیتالی (DRNs): این گروه از دپین‌ها بیشتر به‌دنبال پشتیبانی از منابع دیجیتالی در فضای ابری هستند و به‌طور خاص ارائه‌دهندگان خدمات را برای تأمین منابع دیجیتالی همچون محاسبات، ذخیره‌سازی داده و پهنای باند تشویق می‌کنند.

 

برخی از کاربردهای کلیدی دپین

دپین با تنوع بالای خود کاربردهای مختلفی دارد که می‌تواند در دنیای فناوری تحول ایجاد کند. در ادامه به چند مورد از این کاربردها اشاره می‌کنیم:
 

شهرهای هوشمند

دپین می‌تواند با استفاده از هوش مصنوعی غیرمتمرکز به توسعه شهرهای هوشمند کمک کند. به‌عنوان مثال، سیستم‌های تحلیل داده آنی و فرآیندهای تصمیم‌گیری غیرمتمرکز می‌توانند به‌طور مؤثر به مدیریت ترافیک، کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی شهری کمک کنند. سیستم‌های نظارت مبتنی بر هوش مصنوعی که حریم خصوصی را رعایت می‌کنند، می‌توانند امنیت عمومی را افزایش دهند و به تخصیص بهینه منابع شهری بپردازند.
 

امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)

دپین با همکاری پلتفرم‌های امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) می‌تواند در تحول نظام مالی بسیار مؤثر باشد. این شبکه‌ها به‌طور شفاف و ایمن، امکان انجام تراکنش‌ها را فراهم می‌کنند و از دستکاری آنها جلوگیری می‌کنند. همچنین، دپین به کاربران امکان می‌دهد تا به‌راحتی از خدمات وام‌دهی، استقراض و معامله‌های همتا به همتا بهره‌مند شوند، ضمن اینکه موانع ورود به خدمات مالی را کاهش می‌دهد و شمول مالی را ارتقاء می‌دهد.
 

بهینه‌سازی زنجیره تأمین

استفاده از دپین در زنجیره‌های تأمین باعث افزایش شفافیت و کارایی این فرایندها می‌شود. با استفاده از بلاک چین، اصالت کالاها تضمین می‌شود و هوش مصنوعی می‌تواند عملیات لجستیکی را بهبود ببخشد. این تغییرات باعث کاهش زمان تحویل، افزایش قابلیت سازگاری با اختلالات و ارتقاء توانایی شبکه‌های تأمین در واکنش به تغییرات بازار می‌شود.
 

توزیع انرژی

در حوزه انرژی، دپین می‌تواند شبکه‌های توزیع برق را به‌صورت غیرمتمرکز ایجاد کند. این امر باعث می‌شود که مصرف‌کنندگان انرژی‌های تجدیدپذیر مانند پنل‌های خورشیدی، امکان فروش مازاد انرژی خود به شبکه‌های محلی یا همسایگان را داشته باشند. این مدل، ضمن افزایش کارایی توزیع انرژی، افراد را به پذیرش انرژی سبز تشویق می‌کند و در نهایت به توسعه پایدار کمک می‌کند.
 

مدیریت داده‌های شخصی

با استفاده از دپین، کاربران می‌توانند بر داده‌های شخصی خود کنترل کامل داشته باشند. از خدمات دپین در این زمینه می‌توان به ذخیره‌سازی ایمن داده‌ها و مکانیزم‌های اشتراک‌گذاری با رضایت کاربران اشاره کرد. در این مدل، کاربران می‌توانند تصمیم بگیرند که داده‌های خود را در کجا و به چه کسانی به اشتراک بگذارند، که این امر باعث حفظ حریم خصوصی و ارتقاء اخلاقی استفاده از داده‌ها در محاسبات هوش مصنوعی می‌شود.
 

صنعت مراقبت‌های بهداشتی

دپین پتانسیل بزرگی برای ایجاد تحولی مثبت در صنعت مراقبت‌های بهداشتی دارد. با استفاده از بلاک چین، می‌توان پرونده‌های پزشکی بیماران را به‌صورت غیرمتمرکز ذخیره کرد و از آن طرف، هوش مصنوعی می‌تواند با تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، درمان‌های شخصی‌شده ارائه دهد. این کار می‌تواند سبب افزایش دقت و سرعت تشخیص بیماری‌ها و در نتیجه بهبود نتایج درمانی برای بیماران شود.
 

دسترسی به آموزش

دپین می‌تواند با فراهم آوردن پلتفرم‌های غیرمتمرکز، دسترسی به آموزش را دموکراتیزه کند. این نوآوری به افراد مناطق دوردست و محروم این امکان را می‌دهد که به راحتی به دوره‌های آموزشی دسترسی پیدا کنند و از محدودیت‌های جغرافیایی و اقتصادی بر سر راه آموزش عبور کنند.

 

مزایا و معایب دپین

همچنین، دپین مانند هر تکنولوژی جدید دیگری، دارای مزایا و معایبی است که در ادامه به بررسی برخی از آنها خواهیم پرداخت.
 

مزایای دپین

 

۱. انعطاف‌پذیری و توانایی بازیابی

یکی از ویژگی‌های برجسته دپین‌ها انعطاف‌پذیری آن‌هاست. برخلاف سیستم‌های متمرکز که ممکن است در مقابل خرابی‌ها آسیب‌پذیر باشند، شبکه‌های دپین به‌صورت غیرمتمرکز طراحی شده‌اند و عملیات بین نودهای مختلف توزیع شده است. به همین دلیل، در صورت بروز مشکل یا خرابی در یک نود، سیستم می‌تواند به‌طور خودکار از نودهای دیگر برای ادامه عملکرد استفاده کند و هیچ‌گونه وقفه‌ای در خدمات به وجود نخواهد آمد.
 

۲. دسترسی آسان و هزینه کم

راه‌اندازی سیستم‌های متمرکز در حالت سنتی معمولاً هزینه‌های زیادی در بر دارد و زمان زیادی برای توسعه آن‌ها نیاز است. این امر موجب می‌شود که تنها سازمان‌های بزرگ قادر به ایجاد شبکه‌های تأمین باشند. اما دپین، با استفاده از مدل‌های غیرمتمرکز، به کاهش قابل‌توجه هزینه‌ها و منابع کمک می‌کند. این شبکه‌ها با حذف واسطه‌ها و توزیع منابع در سرتاسر جهان، به‌طور مؤثر هزینه‌ها و نیاز به زیرساخت‌های فیزیکی را کاهش می‌دهند. راه‌اندازی این سیستم‌ها می‌تواند در چند ماه یا حتی چند سال انجام شود، در حالی که مدل‌های سنتی ممکن است نیاز به دهه‌ها زمان داشته باشند.
 

۳. مقیاس‌پذیری بالا

سیستم‌های متمرکز معمولاً با چالش‌های بسیاری در برابر تقاضای سریع یا افزایش نیازها مواجه می‌شوند. به‌طور مثال، بسیاری از مناطق دورافتاده هنوز در انتظار دسترسی به اینترنت پایدار هستند. شبکه‌های غیرمتمرکز، اما به دلیل طراحی ماژولار خود، می‌توانند به‌راحتی گسترش یابند و به سرعت به تقاضاهای رو به رشد پاسخ دهند. این قابلیت می‌تواند به‌ویژه در گسترش سریع و کارآمد شبکه‌های خدماتی اهمیت زیادی داشته باشد.
 

۴. توانمندسازی جامعه و تشویق مشارکت

دپین به‌طور طبیعی به توسعه دموکراتیک زیرساخت‌ها کمک می‌کند. این شبکه‌ها از افراد و جوامع مختلف دعوت می‌کنند تا در این زیرساخت‌ها مشارکت کنند و منابع خود را به اشتراک بگذارند. همچنین، در سیستم‌های دپین، مکانیسم‌هایی برای تشویق مشارکت کاربران وجود دارد که می‌تواند از طریق توکن‌های اختصاصی یا پاداش‌های دیگر صورت پذیرد. این نوع ساختار باعث می‌شود که جامعه به‌طور مستقیم در رشد و پیشرفت شبکه‌ها سهیم شود.


معایب دپین


۱. چالش‌های نظارتی

محیط نظارتی پیرامون دپین‌ها، به‌ویژه در کشورهای بزرگ و پیشرفته‌ای مانند ایالات متحده، همچنان مبهم و پیچیده است. این موضوع می‌تواند موانع قانونی ایجاد کند، زیرا تطابق با استانداردهای قانونی و مقررات معمولاً با ماهیت غیرمتمرکز دپین‌ها در تضاد است. چالش اصلی در این زمینه پیدا کردن تعادلی میان قوانین نظارتی و حفظ ویژگی‌های غیرمتمرکز این سیستم‌ها است.
 

۲. امنیت و حفظ حریم خصوصی

در حالی که شبکه‌های غیرمتمرکز از مزایای فراوانی برخوردارند، اما همچنان از تهدیدات امنیتی مستثنی نیستند. به‌ویژه در زمینه رخنه‌های احتمالی در داده‌ها، مشکلات قراردادهای هوشمند و آسیب‌پذیری در برابر هک‌ها، دپین‌ها نیاز به تدابیر امنیتی جدی دارند تا این تهدیدات را کاهش دهند. در حال حاضر، بعضی از دپین‌ها در این زمینه همچنان با چالش‌هایی مواجه هستند.
 

۳. پیچیدگی فنی

ساخت و راه‌اندازی سیستم‌های غیرمتمرکز به‌ویژه آنهایی که مبتنی بر بلاک چین و سخت‌افزار فیزیکی هستند، نیاز به دانش فنی تخصصی دارد. علاوه بر اینکه برای نصب و نگهداری این زیرساخت‌ها باید تیم‌های فنی با مهارت‌های خاص حضور داشته باشند، باید مشارکت‌کنندگان نیز آموزش ببینند تا دستگاه‌ها و نرم‌افزارهای خود را به‌درستی به شبکه وصل کنند. این نیاز به تخصص و آموزش ممکن است به‌عنوان یک مانع برای توسعه سریع در نظر گرفته شود.
 

۴. مشکلات پذیرش عمومی

دپین هنوز در مراحل ابتدایی توسعه خود قرار دارد و ممکن است با مقاومت از سوی صنایع سنتی و سیستم‌های تثبیت‌شده روبه‌رو شود. به‌علاوه، به دلیل نوظهور بودن این فناوری و کیفیت پایین‌تر خدمات در مقایسه با سیستم‌های متمرکز موجود، برای پذیرش گسترده‌تر به زمان بیشتری نیاز است. این مقاومت می‌تواند یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی دپین‌ها باشد.
 

۵. هزینه‌های نگهداری امکانات خصوصی

نگهداری و مدیریت زیرساخت‌های خصوصی در دپین می‌تواند هزینه‌بر باشد، به‌ویژه برای ارائه‌دهندگانی که فاقد منابع مالی قوی هستند. در این راستا، شناسایی منابع تأمین مالی پایدار برای پوشش هزینه‌های این امکانات ضروری است. برای دپین‌ها به‌ویژه در مراحل اولیه، حل این مشکل و ایجاد استراتژی‌های مالی مناسب از اولویت‌های اصلی خواهد بود.

 

۱۰ مورد از برجسته‌ترین پروژه‌های دپین

 
 

در این بخش، به معرفی تعدادی از پروژه‌های مهم و شناخته‌شده در حوزه دپین پرداخته‌ایم. این پروژه‌ها اغلب چند سالی است که در حال فعالیت هستند، اما ماهیت خدمات آن‌ها موجب می‌شود که در حوزه DePIN جای بگیرند.
 

۱. فایل کوین (FIL)

پروژه فایل کوین از بلاک چین برای ایجاد شبکه‌های توزیع‌شده و امن جهت ذخیره‌سازی داده‌ها بهره می‌برد. در این شبکه، شرکت‌کنندگان می‌توانند فضای ذخیره‌سازی اضافی خود را به دیگران اجاره دهند و در ازای آن توکن FIL دریافت کنند. این توکن برای پرداخت هزینه ذخیره‌سازی و بازیابی اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
 

۲. هلیوم (HNT)

پروژه هلیوم با استفاده از بلاک چین، یک شبکه بی‌سیم غیرمتمرکز برای دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT) ایجاد می‌کند. کاربران برای ارائه اتصال به این شبکه، توکن‌های HNT دریافت می‌کنند. یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد هلیوم، مکانیزم اجماع اثبات پوشش (PoC) است که آن را از دیگر پروژه‌ها متمایز می‌کند.
 

۳. رندر (RNDR)

پروژه رندر، یک پلتفرم غیرمتمرکز برای رایانش ابری ارائه می‌دهد که به توسعه‌دهندگان و کسب‌وکارها امکان استفاده از منابع محاسباتی با مقیاس بالا و مقرون‌به‌صرفه را می‌دهد. کاربران می‌توانند قدرت پردازشی کارت گرافیک‌های خود را که مورد استفاده قرار نمی‌دهند، اجاره دهند. برخلاف سرویس‌های رایانش ابری سنتی مثل آمازون وب سرویس یا گوگل کلاود، رندر از منابع محاسباتی توزیع‌شده به‌صورت غیرمتمرکز استفاده می‌کند.
 

۴. استریمر (DATA)

استریمر یک پلتفرم غیرمتمرکز برای تبادل آنی داده‌ها است که امنیت و شفافیت در تراکنش‌های داده را افزایش می‌دهد. تولیدکنندگان داده، از جمله دستگاه‌های اینترنت اشیا و پلتفرم‌های رسانه‌ای، می‌توانند داده‌های خود را بفروشند و با استفاده از توکن DATA کسب درآمد کنند. این توکن نه تنها برای پرداخت درون‌اکوسیستمی استفاده می‌شود، بلکه به‌عنوان مشوقی برای مشارکت فعال در شبکه هم عمل می‌کند.
 

۵. بیتنسور (TAO)

بیتنسور یک پروژه منبع باز و غیرمتمرکز است که بلاک چین را با هوش مصنوعی ترکیب می‌کند تا یک شبکه از مدل‌های یادگیری ماشین ارائه دهد. این پروژه در زمینه هوش مصنوعی متمایز است و از توکن TAO برای تشویق نودهایی استفاده می‌کند که منابع محاسباتی خود را برای پردازش‌های هوش مصنوعی به اشتراک می‌گذارند.
 

۶. استورج (STORJ)

استورج یک پروژه ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز است که با استفاده از رمزگذاری و توزیع داده‌ها در نودهای مختلف، امنیت و حریم خصوصی را تضمین می‌کند. توکن STORJ برای تسهیل تراکنش‌ها در اکوسیستم و همچنین پاداش‌دهی به اپراتورهای نود برای ارائه فضای ذخیره‌سازی استفاده می‌شود.
 

۷. آرویو (AR)

آرویو یک سرویس ذخیره‌سازی فایل غیرمتمرکز است که به کاربران این امکان را می‌دهد که فضای ذخیره‌سازی رایانه خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. این پروژه هدف دارد تا ذخیره‌سازی فایل‌ها را به روشی ارزان‌تر و قابل‌اطمینان‌تر ارائه دهد.
 

۸. هایومپر (HONEY)

پروژه هایومپر یک اکوسیستم نقشه‌برداری جهانی غیرمتمرکز است که به افراد این امکان را می‌دهد که با استفاده از دوربین‌های دش‌کم (dashcam) تصاویری با کیفیت ۴K جمع‌آوری کنند. شرکت‌کنندگان در این شبکه با استخراج توکن بومی HONEY پاداش می‌گیرند. این پروژه به تقویت نقشه‌های شهری و ارائه اطلاعات دقیق‌تر کمک می‌کند.
 

۹. لجر مقاوم در برابر کوانتوم (QRL)

پروژه لجر مقاوم در برابر کوانتوم، یک بلاک چین ایمن در برابر تهدیدات محاسباتی کوانتومی است. این بلاک چین قابلیت مقابله با تهدیدات جدید رمزنگاری کوانتومی را دارد که می‌تواند پروتکل‌های سنتی را به خطر بیندازد.
 

۱۰. کلد استک (CLS)

کلد استک یک پلتفرم غیرمتمرکز جمع‌آوری‌کننده ابری است که به‌طور هوشمندانه‌ای انواع مختلف پلتفرم‌های ذخیره‌سازی داده غیرمتمرکز را به هم متصل می‌کند. این پروژه با استفاده از هوش مصنوعی، گزینه‌های ذخیره‌سازی ایمن و مقرون‌به‌صرفه را برای کاربران فراهم می‌آورد.

 

پیش‌بینی آینده دپین در صنعت ارزهای دیجیتال

دپین‌ها با بهره‌گیری از بلاک چین، اینترنت اشیا و انرژی‌های تجدیدپذیر، می‌توانند زیرساخت‌های کارآمد، بادوام و جامعه‌محور در حوزه‌های مختلف ایجاد کنند. با پیشرفت‌های بیشتر، دپین‌ها قادر خواهند بود تا در زمینه‌های مختلفی مانند بهینه‌سازی مصرف انرژی، حمل‌ونقل و ارتباطات، نقش مهمی ایفا کنند. همچنین، آن‌ها می‌توانند دسترسی به خدمات اساسی نظیر مراقبت‌های بهداشتی و آموزش را دموکراتیزه کنند.
در آینده، صنعت ارزهای دیجیتال نیز از امکانات دپین بهره‌مند خواهد شد. دپین می‌تواند زیرساخت‌های غیرمتمرکزی برای انجام تراکنش‌های ارز دیجیتال فراهم کند که کاربران را از وابستگی به یک نهاد واحد بی‌نیاز کند. علاوه بر این، استفاده از شبکه‌های انرژی تجدیدپذیر می‌تواند نگرانی‌های زیست‌محیطی در زمینه استخراج ارزهای دیجیتال را کاهش دهد. شبکه‌های ذخیره‌سازی توزیع‌شده می‌توانند به‌عنوان روش امنی برای ذخیره‌سازی کیف پول‌های دیجیتال به کار روند. حتی حوزه دیفای می‌تواند از دپین‌ها برای ارتقاء کیفیت خدمات مالی غیرمتمرکز بهره ببرد.
با این حال، همچنان موانع و چالش‌هایی وجود دارند. نهادهای نظارتی هنوز به‌طور دقیق و سیستماتیک شبکه‌های DePIN را بررسی نکرده‌اند. به‌عنوان مثال، سوالی که باقی می‌ماند این است که در صورت استفاده از سرویس‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز برای میزبانی محتوای غیرقانونی، چه نهادی مسئول خواهد بود؟ موانع دیگر شامل مقیاس‌پذیری و قابلیت همکاری است که نیاز به حل آن‌ها وجود دارد.
در نهایت، دپین‌ها توانایی تغییر چشمگیر در آینده زیرساخت‌های جهانی دارند و امکان ایجاد یک دنیای غیرمتمرکز و دموکراتیک را برای جوامع فراهم خواهند کرد.

اشتراک گذاری:
کپی شد