مقدمه ای بر ارز دیجیتال اتریوم

که در سال ۲۰۱۵ توسط نابغه جوان دنیای فناوری، ویتالیک بوترین، بنیان‌گذاری شد، فراتر از یک ارز دیجیتال معمولی است. این شبکه با معرفی قراردادهای هوشمند، بستری برای خلق برنامه‌های غیرمتمرکز، توکن‌های NFT و اکوسیستم نوظهور مالی غیرمتمرکز (DeFi) فراهم کرده است. با انتقال به الگوریتم اجماع اثبات سهام، اتریوم نه‌تنها سرعت و هزینه تراکنش‌ها را بهبود بخشیده، بلکه مسیر آینده فناوری‌های مالی و دیجیتال را دگرگون کرده است و امکان استفاده از خدمات دیجیتال بدون واسطه‌ها را برای کاربران مهیا می‌کند.
اتریوم به‌دلیل این که اولین پلتفرمی بود که برنامه‌نویسان توانستند روی بلاک‌چین، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (DApp) بسازند، به‌عنوان یک انقلاب تکنولوژیک شناخته می‌شود. امروزه هزاران قرارداد هوشمند فعال بر روی این شبکه وجود دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به صرافی غیرمتمرکز یونی‌سواپ اشاره کرد.
 

کاربردهای اصلی شبکه اتریوم

۱. ایجاد پول دیجیتال بدون کنترل مرکزی؛
۲. تسهیل پرداخت‌های بین‌المللی؛
۳. حذف واسطه‌ها در فرایندهای مالی و برنامه‌های کاربردی؛
۴. توسعه و اجرای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز.
گسترش فناوری‌هایی مانند متاورس و NFTها تا حد زیادی مدیون موفقیت و توسعه اتریوم است. پیش از ظهور اتریوم، این مفاهیم به شکل امروزی وجود نداشتند و محبوبیت آن‌ها نیز بسیار کمتر بود.
 

اتر (ETH): واحد ارزی شبکه اتریوم

اتر که با نماد ETH شناخته می‌شود، ارز اصلی پلتفرم اتریوم است و به عنوان «سوخت» شبکه برای اجرای تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند به کار می‌رود. هر کسی که بخواهد با اتریوم تعامل داشته باشد، باید کارمزد تراکنش‌ها را به صورت اتر و تحت عنوان «گس» بپردازد. این کارمزدها به اعتبارسنج‌ها که امنیت شبکه را تضمین می‌کنند، اختصاص می‌یابد.
برخلاف بیت کوین که عرضه آن محدود است، اتر محدودیت عرضه مشخصی ندارد، اما نرخ تورم سالانه آن کنترل شده و تقریباً ۴ درصد است. با انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام، بخشی از اترهایی که به عنوان کارمزد پرداخت می‌شوند، سوزانده می‌شوند؛ فرآیندی که باعث کاهش عرضه و افزایش ارزش نسبی این ارز دیجیتال می‌شود.
اتر نه‌تنها در داخل شبکه کاربرد دارد، بلکه یکی از محبوب‌ترین دارایی‌ها برای سرمایه‌گذاری نیز به حساب می‌آید. قیمت هر واحد اتر در زمان عرضه اولیه در سال ۲۰۱۴ حدود ۰.۳ دلار بود و از آن زمان رشد چشمگیری داشته است. امروزه اتر به عنوان دارایی پایه در اقتصاد غیرمتمرکز و دنیای پررونق NFTها شناخته می‌شود.
 

تاریخچه شکل‌گیری اتریوم

مقاله رسمی اتریوم (وایت‌پیپر) در سال ۲۰۱۳ منتشر شد و دو سال بعد، در سال ۲۰۱۵، شبکه به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. ویتالیک بوترین، خالق اصلی پروژه، که پیش‌تر از فعالان بیت کوین بود، ایده غیرمتمرکزسازی تمام جنبه‌های فناوری را مطرح کرد.
بوترین در کنار گوین وود، به عنوان دو بنیان‌گذار اصلی اتریوم شناخته می‌شوند. همچنین میهای الیسی، آنتونی دی لوریو و چارلز هاسکینسون از دیگر اعضای تیم اولیه بودند که به شکل‌گیری و راه‌اندازی اتریوم کمک کردند.
 

عرضه اولیه اتر و موفقیت آن

در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۴، اتریوم یک عرضه اولیه (ICO) برگزار کرد که طی آن، بیش از ۶۰ میلیون توکن اتر به قیمت حدود ۰.۳۱ دلار به فروش رسید. پس از یک سال، شبکه اتریوم رسماً راه‌اندازی شد و سرمایه‌گذارانی که در آن زمان وارد شده بودند، سودی در حدود ۸۰۰۰ درصد کسب کردند.
این عرضه اولیه، نه تنها نقطه شروع اتریوم بود بلکه راه را برای پروژه‌های بلاک‌چینی دیگر جهت جذب سرمایه هموار کرد.
 

هک دائو و تفکیک اتریوم

یکی از رویدادهای مهم تاریخ اتریوم، هک پروژه «دائو» (The DAO) بود؛ یک پلتفرم جذب سرمایه غیرمتمرکز که به دلیل نقص در قرارداد هوشمند، میلیون‌ها دلار سرمایه از دست رفت. این رخداد باعث شد جامعه اتریوم تصمیم به اجرای هاردفورک بگیرد.
نتیجه این هاردفورک، تقسیم شبکه به دو بخش شد:
اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) با نماد ETC؛
اتریوم جدید (Ethereum) با نماد ETH.
 

تحول به اتریوم ۲.۰ و بهبود شبکه

اتریوم ۲.۰ نسخه پیشرفته‌تر شبکه است که مکانیزم اجماع را از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) تغییر داده است. این تغییر باعث افزایش سرعت، ظرفیت و مقیاس‌پذیری شبکه شد.
اتریوم بر پایه قراردادهای هوشمند و الگوریتم اثبات سهام عمل می‌کند؛ یعنی کدهای برنامه‌نویسی دقیقاً تمام اتفاقات در شبکه را مدیریت می‌کنند و امکان دستکاری یا سانسور آنها به‌دلیل ماهیت غیرمتمرکز، وجود ندارد. تغییرات در شبکه تنها زمانی پذیرفته می‌شوند که اکثریت مشارکت‌کنندگان موافق باشند.
برای کار با اتریوم نیازی به درک کامل فناوری نیست؛ مشابه استفاده از اینترنت که نیازی به تخصص فنی عمیق برای کاربران عادی ندارد. تنها کافی است یک گوشی هوشمند یا کامپیوتر داشته باشید و چند برنامه کاربردی ساده نصب کنید.
 

قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند، پایه اصلی شبکه اتریوم است؛ کدی است که روی بلاک‌چین اجرا می‌شود و وقتی شرایط تعیین شده در آن محقق شود، به طور خودکار دستورات اجرا می‌شوند.
این قراردادها ضمانت اجرای خودکار دارند و هیچ کسی نمی‌تواند جلوی آنها را بگیرد. در مقایسه با قراردادهای سنتی که به اعتماد متکی‌اند، قراردادهای هوشمند به کمک کدهای کامپیوتری مشکل اعتماد را حل کرده‌اند.
با استفاده از این فناوری، می‌توان برنامه‌ها و پروژه‌هایی ساخت که بدون واسطه و بدون احتمال توقف، به فعالیت خود ادامه دهند؛ حتی برنامه‌نویسان اصلی نیز نمی‌توانند اجرای قرارداد را متوقف کنند.
 

ساختار بلاکچین در اتریوم

اتر مانند بیت کوین از فناوری بلاکچین برای ثبت و نگهداری سوابق تراکنش‌ها و تضمین امنیت آن‌ها استفاده می‌کند. می‌توان بلاکچین را به مثابه یک دفترکل دیجیتال دانست که تمامی تراکنش‌های شبکه اتریوم در آن به صورت دائمی ذخیره می‌شوند. برای مثال، زمانی که شما اتر را به شخص دیگری ارسال می‌کنید، این تراکنش در دفترکل بلاکچین ثبت می‌شود و امکان تغییر آن وجود ندارد.
 

ویژگی‌های بلاکچین اتریوم

عمومی بودن شبکه: دفترکل اتریوم به صورت عمومی در دسترس است و هر کسی می‌تواند با اتصال مستقیم به شبکه به عنوان یک نود، نسخه کامل داده‌ها را دریافت و مشاهده کند.
شفافیت تراکنش‌ها: هر فردی می‌تواند تراکنش‌های انجام شده روی شبکه را مشاهده و بررسی کند. البته اطلاعات هویتی افراد مستقیماً فاش نمی‌شود، اما موجودی کیف پول‌ها کاملاً مشخص است.
توزیع‌شدگی داده‌ها: هر نود در شبکه نسخه‌ای کامل از بلاکچین را دارد، به این معنی که هیچ نقطه شکست واحدی وجود ندارد و اطلاعات حتی اگر از یک کامپیوتر پاک شود، توسط دیگر نودها محافظت می‌شوند.
مقاومت در برابر سانسور: داده‌ها به صورت زنجیروار به هم متصل‌اند، به طوری که تغییر در هر بلوک، سایر بلوک‌ها را نیز غیرمعتبر می‌کند. این باعث می‌شود شبکه اتریوم به سختی قابل سانسور باشد.
 

کارمزد یا گس (Gas) در شبکه اتریوم

گس به معنای هزینه‌ای است که برای انجام تراکنش‌ها و اجرای قراردادهای هوشمند در اتریوم پرداخت می‌شود. این هزینه به واحد گوئی (Gwei) محاسبه می‌گردد؛ هر اتر برابر با یک میلیارد Gwei است. هزینه گس متغیر است و بسته به پیچیدگی تراکنش و میزان شلوغی شبکه تعیین می‌شود. به عنوان مثال، اجرای یک تراکنش ساده هزینه کمتری نسبت به تراکنش‌های پیچیده مالی دارد.
 

ماشین مجازی اتریوم (EVM)

ماشین مجازی اتریوم یا EVM، مغز متفکر شبکه است که اجرای قراردادهای هوشمند را به شکلی امن و یکسان در تمام نودهای شبکه ممکن می‌سازد. این محیط ایزوله تضمین می‌کند که کدهای برنامه‌نویسی (مانند Solidity) به بایت‌کد تبدیل شده و به طور دقیق و یکسان در همه نقاط شبکه اجرا شوند. معماری EVM به گونه‌ای طراحی شده که جلوی حملات مخرب را می‌گیرد و هزینه اجرای دستورات را با واحد گس محاسبه می‌کند تا از سوءاستفاده جلوگیری شود. بسیاری از شبکه‌های بلاکچین جدید مانند بایننس اسمارت چین و پالیگان از نسخه‌های سازگار با EVM استفاده می‌کنند تا امکان انتقال آسان برنامه‌ها بین شبکه‌ها فراهم شود.
 

استخراج و تغییر الگوریتم اجماع اتریوم

تا سپتامبر ۲۰۲۲، اتریوم بر پایه استخراج یا ماینینگ با الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) فعالیت می‌کرد. ماینرها با اختصاص توان پردازشی سخت‌افزار خود، تراکنش‌ها را تایید و امنیت شبکه را تضمین می‌کردند و در مقابل پاداش دریافت می‌کردند.
اما با اجرای پروژه بزرگ اتریوم ۲.۰، این مکانیزم به اثبات سهام (Proof of Stake) تغییر یافت. در این روش، به جای ماینینگ، اعتبارسنج‌ها با سپرده‌گذاری اتر خود در شبکه، اجازه تأیید تراکنش‌ها و ساخت بلاک‌ها را پیدا می‌کنند و به عنوان پاداش اتر دریافت می‌کنند. این تغییر نه تنها باعث افزایش سرعت و کاهش هزینه تراکنش‌ها شد، بلکه مصرف انرژی شبکه را به شدت کاهش داد.
 

اتریوم ۲.۰ و به‌روزرسانی‌های کلیدی

اتریوم ۲.۰ یا The Merge، ارتقای بزرگی است که هدفش افزایش مقیاس‌پذیری، امنیت و کاهش اثرات زیست‌محیطی شبکه است. این ارتقا، مصرف انرژی را بیش از ۹۹ درصد کاهش داده و با مکانیزم اثبات سهام، امنیت شبکه را بالاتر برده است.
یکی از مراحل بعدی این نقشه راه، شاردینگ (Sharding) است که به شبکه اجازه می‌دهد بار داده‌ها و پردازش تراکنش‌ها را بین چند زنجیره تقسیم کند. این قابلیت، ظرفیت پردازش را به شکل چشمگیری افزایش داده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و اتریوم را برای استفاده گسترده‌تر آماده می‌سازد.
 

بنیانگذاران و تیم توسعه‌دهنده

اتریوم محصول تفکر و همکاری چندین نابغه در حوزه بلاکچین است. ویتالیک بوترین، برنامه‌نویس جوان روسی-کانادایی، در سال ۲۰۱۳ وایت پیپر اتریوم را منتشر کرد و پایه‌های آن را گذاشت.
در کنار او، گوین وود زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی را توسعه داد و چارلز هاسکینسون، آنتونی دی لوریو و میهای الیسی نیز از اعضای کلیدی تیم اولیه بودند.
امروزه بنیاد اتریوم و جامعه‌ای گسترده از توسعه‌دهندگان مدیریت پروژه را به صورت غیرمتمرکز پیش می‌برند و ویتالیک بوترین همچنان به عنوان رهبر فکری آن شناخته می‌شود.
 

زمینه‌های کاربردی اتریوم

اتریوم به لطف قراردادهای هوشمند، در حوزه‌های متعددی تحول ایجاد کرده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
امور مالی غیرمتمرکز (DeFi): ایجاد سرویس‌های مالی بلاکچینی بدون واسطه‌هایی مانند بانک‌ها
توکن‌های غیرمثلی (NFT): مالکیت دیجیتال آثار و کالاهای منحصربه‌فرد
سازمان‌های خودگردان غیرمتمرکز (DAO): گروه‌های مدیریتی با تصمیم‌گیری خودکار و شفاف
بازی‌ها و دنیای متاورس: توسعه دنیای مجازی مبتنی بر بلاکچین
پرداخت‌های جهانی: تسهیل تراکنش‌های بین‌المللی بدون نیاز به واسطه
هویت دیجیتال: احراز اصالت و مدیریت هویت به صورت غیرمتمرکز

امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)

DeFi شکل بلاکچینی خدمات مالی سنتی است که بدون حضور واسطه‌ها مانند بانک‌ها فعالیت می‌کند. پلتفرم‌هایی نظیر آوه، کامپاند و میکرداو، امکان وام‌دهی، وام‌گیری و کسب سود از طریق سپرده‌گذاری ارزهای دیجیتال را فراهم می‌آورند. همچنین صرافی‌های غیرمتمرکزی مثل یونی‌سواپ، سوشی‌سواپ و کرو، امکان مبادله توکن‌ها را بدون نیاز به نهاد متمرکز فراهم می‌کنند.
 

توکن‌های غیرقابل معاوضه (NFT)

NFT‌ها دارایی‌های دیجیتال منحصر‌به‌فردی هستند که نمایانگر مالکیت اشیاء دیجیتال یا حتی اشیاء دنیای واقعی می‌باشند. بازارهایی مثل OpenSea و Rarible بر پایه شبکه اتریوم ساخته شده‌اند و به کاربران اجازه می‌دهند آثار هنری دیجیتال، مجموعه‌های کلکسیونی، زمین‌های مجازی و بلیط‌های رویدادها را خرید و فروش کنند.
 

سازمان‌های غیرمتمرکز خودگردان (DAO)

DAOها شرکت‌ها یا سازمان‌هایی هستند که قوانین و مدیریت آن‌ها به صورت برنامه‌نویسی‌شده در قراردادهای هوشمند پیاده شده است. افراد با خرید توکن‌های خاص، می‌توانند در تصمیم‌گیری‌های مربوط به این سازمان‌ها حق رأی داشته باشند. نمونه‌های مطرح این نوع سازمان‌ها، مانند MakerDAO که استیبل‌کوین دای را مدیریت می‌کند و Aragon که ابزار ساخت DAO را فراهم می‌کند، شناخته شده‌اند.
 

بازی‌های بلاک‌چینی و جهان‌های مجازی

در بسترهای بازی و متاورس مبتنی بر اتریوم، کاربران مالکیت واقعی بر دارایی‌های درون بازی را دارند. بازی‌هایی مثل Axie Infinity و The Sandbox امکان معامله دارایی‌ها را فراهم کرده‌اند و بازیکنان می‌توانند از طریق مکانیزم «بازی کن، درآمد کسب کن» (Play-to-Earn) به درآمد برسند.
 

انتقال پول در سطح جهانی

شبکه اتریوم بستری را فراهم کرده که انتقال پول با هزینه کمتر و سرعت بیشتر نسبت به سیستم‌های بانکی سنتی انجام شود. این ویژگی برای ارسال حواله‌های بین‌المللی و مناطق با محدودیت دسترسی به بانک اهمیت ویژه‌ای دارد. فناوری‌های لایه ۲ مثل Optimism و Arbitrum به کاهش هزینه‌های تراکنش کمک زیادی کرده‌اند و کاربردهای اتریوم را گسترش داده‌اند.
 

هویت دیجیتال و تأیید صحت

راهکارهای هویت دیجیتال بر پایه اتریوم، مثل ENS (اتریوم نیم سرویس) و Proof of Humanity، امکان ساخت هویت‌های غیرمتمرکز و معتبر را بدون وابستگی به نهادهای مرکزی فراهم کرده‌اند. این سامانه‌ها می‌توانند در زمینه احراز هویت آنلاین، کنترل دسترسی و حتی رأی‌گیری الکترونیکی مورد استفاده قرار بگیرند.
 

مقایسه بیت‌کوین و اتریوم

هر دو به عنوان ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز شناخته می‌شوند که در بازارهای آنلاین خرید و فروش می‌شوند.
هر دو شبکه مستقل بلاکچین خود را دارند که تراکنش‌ها و داده‌ها در آن ثبت می‌شوند.
برای نگهداری این ارزها، به کیف پول دیجیتال نیاز است.
هر دو عمومی هستند و بدون نیاز به مجوز خاصی، هر کسی می‌تواند از آن‌ها استفاده کند و تراکنش انجام دهد.
 

تفاوت‌های کلیدی بین بیت‌کوین و اتریوم

هدف اصلی بیت‌کوین صرفاً ایجاد پول دیجیتال غیرمتمرکز بود، در حالی که اتریوم فراتر رفته و بستری برای اجرای برنامه‌ها و قراردادهای هوشمند ایجاد کرده است.
تراکنش‌های اتریوم عموماً سریع‌تر تأیید می‌شوند، در حالی که تراکنش بیت‌کوین ممکن است طولانی‌تر زمان ببرد.
عرضه بیت‌کوین محدود به ۲۱ میلیون واحد است، اما اتریوم محدودیتی در عرضه ندارد، هرچند تورم سالانه آن کنترل‌شده است و حدود ۴ درصد است.
 

نگاهی به ارزش و قیمت اتریوم

اتر، سوخت شبکه اتریوم به شمار می‌آید و اعتبارسنج‌ها به ازای فعالیت‌هایشان در شبکه، اتر دریافت می‌کنند. برای هر تراکنش و فعالیت در بلاک‌چین، باید کارمزد به اتر پرداخت شود، به همین دلیل این ارز دیجیتال ارزشمند است، درست مثل سوخت خودرو. با افزایش اعتبار و توسعه شبکه، قیمت اتر نیز به طور طبیعی افزایش خواهد یافت. نخستین بار اتر در سال ۲۰۱۴ با قیمت حدود ۰.۳ دلار پیش‌فروش شد و سرمایه‌گذاران اولیه این دارایی، سود بسیار زیادی کسب کرده‌اند.
 

آینده اتریوم چگونه خواهد بود؟

اتریوم به عنوان پلتفرمی غیرمتمرکز برای اجرای برنامه‌ها و قراردادهای هوشمند، امکان ایجاد نرم‌افزارهایی را فراهم می‌کند که هیچ نقطه شکست، سانسور یا دخالتی توسط واسطه‌ها ندارند. این شبکه در حال حاضر بزرگ‌ترین بستر برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز است و آینده‌ای درخشان پیش‌رو دارد. به عنوان مثال، امکان ساخت شبکه‌های اجتماعی غیرمتمرکز وجود دارد که مالکیت و کنترل آن‌ها به دست کاربران واقعی خواهد بود، نه شرکت‌های متمرکز مثل فیس‌بوک یا متا.
 

برنامه‌های توسعه و بهبود اتریوم در سال‌های آینده

ویتالیک بوترین در آغاز سال ۲۰۲۵ نقشه راهی برای توسعه اتریوم منتشر کرد که شامل موارد زیر است:
اجرای فاز جدیدی از شاردینگ برای افزایش بهره‌وری و ارتباط بین زنجیره‌ها
افزایش توان پردازش تراکنش‌ها تا ۱۰۰ هزار در ثانیه
تقویت مکانیزم اجماع با استفاده از فناوری‌های جدید
توسعه راهکارهای لایه ۲ برای کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت
ایجاد پل‌های ارتباطی میان بلاک‌چین‌ها برای تعامل بهتر
راه‌اندازی نسخه‌های جدید با بهبود کارایی و امکانات
پیاده‌سازی مکانیزم‌های حکمرانی درون‌زنجیره‌ای برای مشارکت فعال کاربران

 

مزایا و چالش‌های اتریوم

اتریوم به عنوان یکی از پیشتازان فناوری بلاک‌چین، مزایای بسیاری دارد؛ اما با توجه به نوظهور بودنش، مشکلات و محدودیت‌هایی نیز وجود دارد. آگاهی از این نکات برای کاربران و سرمایه‌گذاران اهمیت زیادی دارد.
 

نقاط قوت اتریوم

قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز: یکی از برجسته‌ترین قابلیت‌های اتریوم، توانایی اجرای قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز است. این ویژگی اتریوم را به فراتر از یک ارز دیجیتال ساده تبدیل کرده و بستری گسترده برای خلق نوآوری‌ها فراهم آورده است.
جامعه بزرگ و فعال توسعه‌دهندگان: اتریوم میزبان گسترده‌ترین و پرجنب‌وجوش‌ترین اکوسیستم توسعه‌دهندگان در دنیای بلاک‌چین است. هزاران پروژه، توکن و برنامه روی این شبکه ساخته شده که نشان‌دهنده اعتماد و اطمینان فراگیر به پلتفرم است.
انعطاف‌پذیری در ساخت دارایی‌های دیجیتال: استانداردهای مطرح مانند ERC-20 و ERC-721 به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهند انواع مختلفی از توکن‌ها و دارایی‌ها را بدون نیاز به ایجاد بلاک‌چین مستقل تولید کنند، که این موضوع به گسترش سریع و متنوع اکوسیستم کمک کرده است.
امنیت قوی و غیرمتمرکز بودن: با انتقال به مکانیزم اثبات سهام (Proof of Stake)، اتریوم مصرف انرژی خود را کاهش داده و در عین حال امنیت شبکه را افزایش داده است. اعتبارسنج‌ها در سراسر جهان پخش شده‌اند که باعث افزایش مقاومت در برابر حملات و سانسور شده است.
فرصت‌های سرمایه‌گذاری: اتر به عنوان توکن بومی شبکه، در بین سرمایه‌گذاران محبوب است و رشد قابل‌توجهی را در طول زمان تجربه کرده است که آن را به گزینه‌ای جذاب برای سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است.
 

چالش‌ها و محدودیت‌های اتریوم

مسائل مربوط به مقیاس‌پذیری: با وجود تلاش‌های فراوان، اتریوم هنوز هم هنگام استفاده سنگین شبکه با مشکلاتی مانند کندی تراکنش‌ها و هزینه‌های بالا روبه‌رو است.
هزینه‌های تراکنش بالا: کارمزدهای شبکه (Gas Fee) در دوره‌های شلوغی گاهی بسیار افزایش می‌یابد، که می‌تواند کاربران عادی را از استفاده گسترده از برنامه‌های غیرمتمرکز بازدارد.
پیچیدگی فنی: استفاده از اتریوم و تعامل با قراردادهای هوشمند ممکن است برای کاربران تازه‌کار دشوار باشد و همین موضوع مانعی برای پذیرش عمومی محسوب می‌شود.
رقابت با بلاک‌چین‌های جدید: پروژه‌هایی مانند سولانا، آوالانچ و کاردانو که راهکارهای مقیاس‌پذیری بهتر و هزینه‌های کمتر ارائه می‌کنند، رقابت سختی برای اتریوم به وجود آورده‌اند.
ریسک‌های امنیتی در قراردادها: با وجود امنیت شبکه، برخی آسیب‌پذیری‌ها در کد قراردادهای هوشمند ممکن است منجر به حملات و از دست رفتن دارایی‌ها شود، مانند اتفاقات مربوط به هک DAO.
مصرف انرژی (قبل از اثبات سهام): هرچند با گذار به اثبات سهام مصرف انرژی به‌شدت کاهش یافته، اما پیش از آن اتریوم به دلیل مصرف بالای انرژی در الگوریتم اثبات کار مورد انتقاد بود.
با این حال، تیم توسعه‌دهنده اتریوم به صورت مستمر روی رفع این مشکلات کار می‌کند و طبق نقشه راه آینده، بخش عمده‌ای از این محدودیت‌ها برطرف خواهد شد.
 

فناوری‌های لایه دوم برای بهبود اتریوم

راهکارهای لایه دوم به منظور افزایش سرعت و کاهش هزینه‌ها روی بلاک چین اصلی اتریوم ساخته شده‌اند و بدون کاهش امنیت شبکه، عملکرد را بهبود می‌بخشند. این راهکارها تراکنش‌ها را خارج از زنجیره اصلی پردازش می‌کنند و فقط نتیجه نهایی را به بلاک چین اصلی ارسال می‌کنند.
Optimism: این راهکار یک رول‌آپ خوش‌بینانه است که تراکنش‌ها را خارج از شبکه اصلی انجام داده و تنها داده‌های فشرده شده را به بلاک چین ارسال می‌کند. این شبکه کاملاً با ماشین مجازی اتریوم (EVM) سازگار است و می‌تواند کارمزدها را تا ده برابر کاهش دهد.
Arbitrum: رول‌آپ خوش‌بینانه‌ای دیگر که با معماری متفاوت عمل می‌کند. آربیتروم نیز سازگاری بالایی با برنامه‌های اتریوم دارد و تراکنش‌هایی با سرعت بالا و هزینه کم ارائه می‌دهد.
Polygon: زنجیره جانبی اتریوم است که تراکنش‌های سریع و کم‌هزینه را فراهم می‌کند و به دلیل مناسب بودن برای بازی‌ها و NFT‌ها بسیار محبوب است.
zkSync: یک رول‌آپ مبتنی بر اثبات صفر-دانش که از فناوری رمزنگاری پیشرفته استفاده می‌کند و امنیت بالاتری نسبت به رول‌آپ‌های خوش‌بینانه دارد. نسخه zkSync Era سازگاری کامل با EVM را ارائه می‌دهد.
StarkNet: راهکار ZK-Rollup با استفاده از فناوری STARK و زبان برنامه‌نویسی خاص Cairo، مناسب برای پردازش حجم بالای تراکنش‌ها با هزینه پایین است.
 

نتیجه گیری

اتریوم بیش از یک ارز دیجیتال است؛ این شبکه، زیربنای نوآوری در دنیای وب ۳ و اقتصاد دیجیتال است. با معرفی قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز، اتریوم در حال ایجاد تحولی بنیادین است که امکان توسعه امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن‌های NFT و سازمان‌های خودمختار را فراهم می‌کند. گذار به اثبات سهام، این پلتفرم را پایدارتر و مقیاس‌پذیرتر ساخته است.
با وجود چالش‌ها و رقابت شدید، اتریوم همچنان با جامعه پرتوان توسعه‌دهندگان و نقشه راه آینده‌نگر، پیشرو و تاثیرگذار باقی خواهد ماند و آینده‌ای روشن در دنیای دیجیتال برای آن متصور است.

سوالات متداول

آیا امکان استخراج اتریوم وجود دارد؟

خیر، با به‌روزرسانی ETH 2.0 استخراج متوقف شده و اتر فقط از طریق سهام‌گذاری به‌دست می‌آید.
 

آیا اتریوم ممکن است از بیت کوین پیشی بگیرد؟

این موضوع تحت عنوان «فلپنینگ» شناخته می‌شود. با توجه به کاربردهای گسترده اتریوم، این امکان وجود دارد، اما بازارهای مالی غیرقابل پیش‌بینی‌اند.

آیا امکان دارد قیمت اتریوم به صفر برسد؟

اگرچه احتمال سقوط کامل کم است، ریسک‌هایی مانند مشکلات فنی یا ظهور فناوری‌های بهتر همیشه وجود دارد.
 

آیا می‌توان اتریوم رایگان دریافت کرد؟

خیر، مراقب کلاهبرداری‌ها باشید و به هیچ عنوان وقت خود را در سایت‌های مشکوک تلف نکنید.

آیا اتریوم مقیاس‌پذیر است؟

اتریوم در حال حاضر با چالش‌هایی در مقیاس‌پذیری مواجه است، اما به‌طور فعال در حال انجام تغییراتی مانند شاردینگ و اثبات سهام (PoS) است تا مقیاس‌پذیری خود را بهبود بخشد.